DUMAN

                                                           Doğancılar’dan Üsküdar’a inişte

                                                           İçimizdeki bozkırların

                                                           Düşlerimize sinmiş kokusu

                                                           İsterim bir bir dokunmanı:

                                                           Bu tarçın, bu zencefil, bu papatya

                                                           Bu da sözlerimizin kekremsi tadı

                                                           Böyle tütüyor canımızdaki kulübenin dumanı